آسپارتام چیست؟

آسپارتام یکی از محبوب ترین شیرین کننده های مصنوعی موجود در بازار است.آسپارتام با نام های تجاری NutraSweet و Equal به فروش می رسد. همچنین به طور گسترده در محصولات بسته بندی شده استفاده می شود به ویژه آنهایی که برچسب غذاهای رژیمی دارند.درادامه با عوارض آسپارتام آشنا می شویم.

عوارض آسپارتام

طبق گزارش‌هایی که در چند دهه اخیر درباره آسپارتام منتشر شده است، ظاهرا این ماده ممکن است این عوارض را ایجاد کند:

عوارض عصبی:

تشنج، سردرد، میگرن، سرگیجه شدید، لرزش، ضعف حافظه ، خواب آلودگی ، بی حسی دست و پا، اختلال در تکلم، بیش فعالی، خستگی شدید پاها، دردهای صورت، رعشه ،اختلال عدم توجه و تومرهای مغزی.

عوارض چشمی و گوش:

نابینایی ، کاهش بینایی وتاری دید، ایجاد برق های نورانی در چشم ، کاهش دید شب، درد در چشمان ، بیرون زدگی چشم ها ازحدقه ،ایجاد صداهایی شبیه به زنگ یا سوت در گوش، از دست رفتن شنوایی.

عوارض روانی:

افسردگی ، حساسیت و زود رنجی، پرخاشگری، اضطراب ، تغییرات شخصیتی ، بی خوابی، فوبیا.

عوارض قلبی:

افزایش ضربان قلب، تنگی تنفس، افزایش فشار خون.

عوارض گوارشی:

حالت تهوع، اسهال، درد شکمی.

عوارض آلرژیک :

تنفس همراه با صدا، آسم، خارش و رش پوستی.

نتیجه

از بررسی ویژگی های متفاوت آسپارتام می شود نتیجه گرفت که: آسپارتام هم دوست است و هم دشمن. اگر به اندازه از آن مصرف کنید می توانید تا حدودی از مضرات آن جلوگیری کنید و همان گونه که مشاهده کردید، این ماده مضراتی هم دارد که نباید از آن غافل شد. شما می توانید انواع مختلفی از آسپارتام را در بازار های فروش پیدا کنید ولی انتخاب بی نقص، انتخاب محصول با کیفیت است.

اسید سیتریک چیست؟
اسید سیتریک یک پودر سفید بلوری است که در آشپزی برای افزودن طعم ترش یا تنظیم اسیدیته یک ظرف استفاده می شود. این ماده به طور گسترده ای در دسترس است و معمولاً در تولید مواد غذایی به عنوان نگهدارنده استفاده می شود.

نمک ترش چیست؟

نمک اسیدسیتریک یا نمک ترش نام دیگر اسید سیتریک است. بسیاری اسید سیتریک را با نام مستعار نمک ترش می نامند زیرا شبیه نمک است و بافتی مشابه دانه های نمک دارد. شباهت ها به همین جا ختم می شود زیرا اسید سیتریک طعم شور ندارد. همانطور که از نامش مشخص است ، نمک ترش مزه ترش و اسیدی دارد.

اسید سیتریک برای چه مواردی استفاده می شود؟

اسید سیتریک یک نگهدارنده بی خطر و افزودنی در بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند نوشیدنی ها ، تنقلات و آب نبات های ترش است. چیزی که بسیاری متوجه نمی شوند پودر اسید سیتریک نیز جزء اصلی همه کاره آشپزخانه است. اسید سیتریک فواید بسیاری دارد که می تواند پخت ، پخت و نگهداری شما را بهبود بخشد.

اسید سیتریک از کجا می آید؟

اسید سیتریک در اصل از آب لیمو گرفته شده بود ، اما در دهه 1900 روش مقرون به صرفه تری برای تولید اسید سیتریک کشف شد. هرچقدر هم که غیر معمول به نظر می رسد ، بیشتر پودر اسید سیتریک از تخمیر گونه ای از قارچ ها به نام Aspergillus niger ناشی می شود. قالب با رژیم غذایی شکر تغذیه می شود و با متابولیسم ساکارز ، اسید سیتریک به عنوان یک محصول جانبی تولید می شود. این روش بسیار مقرون به صرفه تر از استفاده از مرکبات است و اجازه می دهد تا پودر اسید سیتریک در مقیاس بزرگتر تولید شود.

کربوکسی متیل سلولز یا CMC چیست؟

مشتقات سلولزی نتیجه استری یا اتری شدن گروه های هیدروکسیل موجود در زنجیره های سلولز هستند. این مشتقات ترکیباتی مقاوم، قابل بازیابی و سازگار با محیط زیست است که میتوان کاربردهای مختلفی را برای آنها تعریف نمود. کربوکسی متیل سلولز نیز یکی از همین مشتقات اتری سلولز است که بعد از ویسکوز و استات مهم ترین مشتق صنعتی سلولز شناخته شده و در صنایع مختلفی چون صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی، نساجی و رنگ و رزین و ... کاربرد دارد.
برای تولید کربوکسی متیل سلولز می بایست دو مرحله واکنش روی سلولز انجام داد. در مرحله اول که واکنش بین گروه های هیدروکسیل سلولز با سدیم هیدروکسید است، سلولز را در محلول غلیظ هیدروکسید سدیم خیس میکنند. در مرحله دوم که تولید نمک سدیم کربوکسی متیل سلولز است مونوکلرواستات سدیم به مرحله قبل اضافه می شود. به دلیل دارا بودن گروه کربوکسیلات سدیم، این ترکیب نوعی پلی الکترولیت است که با توجه به درجه استخلاف خاصیت اسیدی آن متغیر است؛ درنتیجه می توان گفت خاصیت محلولی و ویسکوزیته آن به مقدار PH بستگی دارد.درادامه با کاربردهای سدیم کربوکسی متیل سلولز در بستنی آشنا می شویم.

کاربردهای سدیم کربوکسی متیل سلولز در بستنی

امروزه تنها حدود ۵ درصد از کل بستنی شما از مواد افزودنی، تثبیت‌کننده و غلظت‌دهنده‌ها تشکیل می‌شود. اما همین پنج درصد تأثیر به سزایی روی طعم و کیفیت بستنی‌ها دارد. یکی از ویژگی‌های کربوکسی متیل سلولز که باعث شده بتوان از آن در بستنی‌ها استفاده کرد، حلالیت مناسب آن در آب است. این محصول می‌تواند در آب گرم و سرد به خوبی حل شود.
این ماده زمانی که با آب ترکیب می‌شود، ماده‌‌ای شفاف و سیال ارائه می‌کند. همین ماده است که می‌تواند به بستنی شما در دماهای مختلف نوعی ساختار مناسب و پایدار ارائه کند. کربوکسی متیل سلولز در بستنی باعث می‌شود این محصول در فرآیند‌های ذخیره‌سازی و استفاده حساسیت کمتری به دما داشته باشد. از این رو می‌توان گفت کربوکسی متیل سلولز مقاومت بستنی شما را در برابر آب شدن افزایش می‌دهد.
این محصول دارای چند جایگزین اصلی است که در مقیاس‌های خانگی بیشتر از آن‌ها استفاده می‌شود. نشاسته، ژلاتین، صمغ گوار و آلژینات سدیم این جایگزین‌ها هستند. اما برای مقیاس بالا بهترین انتخاب کربوکسی متیل سلولز در بستنی است. یکی از ویژگی‌های مهم کربوکسی متیل سلولز که باعث شده بهترین انتخاب در این حوزه باشد، سازگاری بالای آن است. این محصول به تغییرات کم دما حساس نیست.
از سوی دیگر این محصول دارای ویسکوزیته مناسب است. همین ویسکوزیته بودن باعث شده این محصول نور علی نور شود! به این معنی که مزایای بسیار دیگری با خود به همراه دارد. افزودن کربوکسی متیل سلولز باعث می‌شود قوام محصول در مخلوط و حالت مایع بیشتر شود. این خواصیت در هر دو زمان پیری و شرایط همگن سازی صدق می‌کند.

چرا از کربوکسی متیل سلولز در تولید بستنی استفاده می‌شود؟

این محصول می‌تواند به جلوگیری از ایجاد بلورهای یخی کمک کند. چون آب یکی از اصلی‌ترین مواد برای تولید بستنی است، افزایش مقدار آن می‌تواند میزان تولید را افزایش دهد. اما افزایش میزان آب می‌تواند بلورهای یخی را بیشتر کند. از سوی دیگر مقرون به صرفه‌ترین روش برای جلوگیری از مشکلات افزایش میزان آب در بستنی است. همچنین می‌تواند هزینه‌های تولید بستنی را به صورت شگفت انگیزی کنترل کند.
همچنین در این مقاله به بهبود بافت این محصول به طور کامل توضیح دادیم. همچنین تثبیت کننده امولسیونی که کربوکسی متیل سلولز در بستنی را استفاده می‌کند، می‌تواند تاثیر زیادی روی طعم آن داشته باشد. همچنین این محصول می‌تواند منجر به رنگ سفید در بستنی‌ها شود. البته با افزودن مواد دیگر به خصوص اسانس‌های مختلف می‌توان رنگ بستنی را نیز تغییر داد. اما برای بستنی‌های سفید رنگ دیگر نیازی به افزودنی دیگری نیست.
کربوکسی متیل سلولز می‌تواند حجم یخ را بیشتر کند. اما مهم‌ترین کاربرد کربوکسی متیل سلولز در کاهش هزینه‌های تولید این محصول است. چرا که می‌تواند میزان مواد جامد بستنی شما را کاهش دهد.

اسید اسکوربیک در مکمل های غذایی وجود دارد و ویتامین موجود در غذا است.ویتامین C که با نام اسید اسکوبیک نیز شناخته می شود، ماده مغذی محلول در آب است که در برخی غذاها یافت می شود. در بدن، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و به محافظت از سلول ها در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کند. رادیکال های آزاد ترکیباتی هستند که بدن ما مواد غذایی را که می خوریم به انرژی تبدیل می کند. مردم همچنین در معرض رادیکال های آزاد محیطی ناشی از دود سیگار، آلودگی هوا و اشعه ماورا بنفش خورشید هستند.بدن همچنین برای ساخت کلاژن، پروتئین مورد نیاز برای بهبود زخم ها به اسید اسکوربیک (ویتامین C) نیاز دارد. علاوه بر این، ویتامین C جذب آهن را از غذاهای گیاهی بهبود می بخشد و به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا بدن را از بیماری در امان نگه دارد. با مصرف کافی ویتامین C می توان از بروز اسکوربوت و بی ثباتی مرتبط با آن در کلاژن، بافت همبند و استخوان جلوگیری کرد.

منابع غذایی حاوی اسید اسکوربیک

میوه ها و سبزیجات بهترین منابع ویتامین C هستند. مرکبات، گوجه فرنگی، آب گوجه فرنگی و سیب زمینی از عوامل اصلی تایمن ویتامین C در رژیم غذایی آمریکایی هستند. از دیگر منابع غذایی خوب اسید اسکوربیک می توان به فلفل قرمز و سبز، کیوی، کلم بروکلی، توت فرنگی، جوانه بروکسل و طالبی اشاره کرد.
اگرچه اسید اسکوربیک به طور طبیعی در غلات وجود ندارد، اما به برخی از غلات صبحانه غنی شده اضافه می شود. محتوای ویتامین C غذا ممکن است با ذخیره طولانی مدت و با پخت و پز کاهش یابد؛ زیرا اسید اسکوربیک محلول در آب است و در اثر حرارت از بین می رود. بخارپز یا مایکروفر ممکن است تلفات اسید اسکوربیک را حین پخت غذا کاهش دهد. خوشبختانه بسیاری از بهترین منابع غذایی ویتامین C مانند میوه و سبزیجات معمولاً به صورت خام مصرف می شوند. مصرف پنج وعده متنوع از میوه ها و سبزیجات در روز می تواند بیش از 200 میلی گرم ویتامین C تأمین کند.

مکمل های غذایی حاوی اسید اسکوربیک

بیشتر مولتی ها ویتامین C دارند. اسید اسکوربیک نیز به تنهایی به عنوان یک مکمل غذایی یا در ترکیب با سایر مواد مغذی موجود است. ویتامین C موجود در مکمل های غذایی معمولاً به صورت اسید اسکوربیک است، اما برخی از مکمل ها اشکال دیگری دارند، مانند آسکوربات سدیم، آسکوربات کلسیم، سایر آسکوربات های معدنی و اسید اسکوربیک با بیوفلاونوئیدها.

آیا من به اندازه کافی ویتامین C دریافت می کنم؟

بیشتر مردم اسید اسکوربیک(ویتامین C) کافی از غذاها و نوشیدنی ها دریافت می کنند. با این حال، گروه های خاصی از افراد بیشتر از دیگران در دریافت ویتامین C کافی مشکل دارند، مانند:
• افرادی که سیگار می کشند و کسانی که در معرض دود سیگار هستند، تا حدی به این دلیل است که دود مقدار ویتامین C بدن را برای ترمیم آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد افزایش می دهد. افرادی که سیگار می کشند روزانه 35 میلی گرم بیشتر از افراد غیر سیگاری به ویتامین C نیاز دارند.
• نوزادانی که از شیر گاو تبخیری یا جوشانده تغذیه می شوند، زیرا شیر گاو ویتامین C بسیار کمی دارد و گرما می تواند ویتامین C را از بین ببرد، شیر گاو برای نوزادان زیر 1 سال توصیه نمی شود. شیر مادر و شیرخشک نوزاد مقادیر کافی ویتامین C دارند.
• افرادی که غذای بسیار محدودی می خورند.
• افرادی که دارای شرایط پزشکی خاصی مانند سوء جذب شدید، برخی از انواع سرطان و بیماری های کلیوی هستند که نیاز به همودیالیز دارند.

افزودنی های غذایی برای اهداف مختلفی استفاده می شود ، عمدتا برای افزایش طول عمر غذاهای فرآوری شده تا بتوان آنها را حمل ، ذخیره یا در قفسه های مغازه برای مدت طولانی نگهداری کرد ، کیفیت استاندارد را حفظ کرد و محصولات را برای مصرف کننده جذاب تر کرد. گروه های افزودنی شامل آنتی اکسیدان ها ، رنگ ها ، طعم دهنده ها و مواد نگهدارنده است.

آنتی اکسیدان ها_واکنش غذاها با O2 را متوقف می کند ، ممکن است طعم غذا را خراب کرده یا رنگ آن را تغییر دهد.

رنگ آمیزی_ ظاهر غذا را بهبود می بخشد.

طعم دهنده_ افزایش طعم غذا

نگهدارنده ها_ با جلوگیری از رشد میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها و قارچ ها که باعث خراب شدن غذا و مسمومیت غذایی می شوند ، ماندگاری بیشتری به غذاهای فرآوری شده می دهند.

درادامه با مزایای افزودنی های غذایی آشنا می شویم .

مزایای افزودنی های غذایی

برخی از افزودنی ها ارزش غذایی را بهبود می بخشند یا حفظ می کنند. ویتامین های a ، c ، d ، e ، تیامین ، نیاسین ، ریبوفلاوین ، پیریدوکسین ، اسید فولیک ، کربنات کلسیم ، اکسید روی و آهن اغلب به غذاهایی مانند آرد ، نان ، بیسکویت ، غلات صبحانه ، ماکارونی ، مارگارین ، شیر ، یددار اضافه می شود. دسرهای نمک و ژلاتین. به جای ویتامین C ، ممکن است اسید اسکوربیک را در لیست ذکر شده مشاهده کنید. آلفا توکوفرول نام دیگر ویتامین E است و بتا کاروتن منبع ویتامین a است. علاوه بر تأمین مواد مغذی ، افزودنی های غذایی می توانند به کاهش فساد ، بهبود ظاهر غذاها و افزایش دسترسی به انواع غذاها در طول سال کمک کنند.

رنگ ها نیز افزودنی هستند

رنگ آمیزی ، به شکل رنگ ، رنگدانه یا سایر مواد ، از نظر فنی یک افزودنی غذایی محسوب می شود. این مواد اغلب برای تقویت رنگ از بین رفته در اثر ذخیره یا پردازش استفاده می شوند. رنگدانه های مشتق شده از منابع طبیعی مانند سبزیجات ، مواد معدنی یا حیوانات از گواهینامه معاف هستند. رنگهای ساخته شده توسط انسان نیاز به آزمایش توسط سازنده و FDA دارند تا اطمینان حاصل شود که آنها مطابق دستورالعمل های خاص خلوص هستند.

نگهدارنده های مصنوعی می توانند به غذای شما کمک کنند تا مدت زمان طولانی تری بدون آلوده شدن به بیماری های منتقله از غذا دوام بیاورد ، به همین دلیل است که آنها در بسیاری از غذاهای فرآوری شده مختلف یافت می شوند. اگرچه تمام مواد نگهدارنده مصنوعی مورد استفاده در ایالات متحده توسط "u" به طور کلی به عنوان ایمن شناخته شده اند. S. اداره غذا و دارو ، همه این افزودنی ها برای همه 100 درصد بی خطر نیستند. برخی از مواد نگهدارنده با عوارض جانبی مرتبط هستند ، که می تواند شامل واکنش ناخوشایند در افراد حساس به یک افزودنی خاص یا افزایش خطر احتمالی سرطان شود.

نگهداری غذا

مواد نگهدارنده مصنوعی ممکن است به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده ، غذا را اسیدی تر کنند ، سطح رطوبت غذا را کاهش دهند ، روند رسیدن را کند کرده و از رشد میکروارگانیسم ها جلوگیری کنند ، که همه اینها به ماندگاری بیشتر غذا کمک می کند. این بدان معناست که می توانید سفرهای کمتری به فروشگاه داشته باشید و ضایعات غذایی کمتری داشته باشید زیرا مواد نگهدارنده به حداقل رساندن میزان خرابی غذای شما قبل از خوردن آن کمک می کند.

اسید سیتریک اولین بار توسط یک محقق سوئدی در سال 1784 از آب لیمو گرفته شد. این ترکیب بی بو و بی رنگ از آب لیمو تا اوایل دهه 1900 تولید شد ، زمانی که محققان دریافتند که می تواند از قالب سیاه Aspergillus niger نیز تهیه شود که هنگام تغذیه از شکر ، اسید سیتریک ایجاد می کند. اسید سیتریک به دلیل خاصیت اسیدی و طعم ترش ، عمدتا به عنوان طعم دهنده و نگهدارنده به ویژه در نوشابه ها و آب نبات ها استفاده می شود. همچنین برای تثبیت یا حفظ داروها و به عنوان ضد عفونی کننده در برابر ویروس ها و باکتری ها استفاده می شود. مرکبات و آب آن ها بهترین منابع طبیعی اسید سیتریک هستند. در حقیقت ، کلمه سیتریک از کلمه لاتین مرکبات گرفته شده است. در این مقاله همراه ما باشید تا شما را با نکات ایمنی اسید سیتریک آشنا کنیم.

اسید سیتریک و نکات ایمنی

اسیدها هم در آزمایشگاه شیمی و هم در کارهای واقعی مانند حفظ pH استخر مفید هستند. استفاده نادرست از اسیدها بسیار خطرناک است. اسیدها خورنده هستند و ممکن است سمی باشند و استفاده نادرست از آنها می تواند منجر به مسمومیت ، سوختگی یا آسیب به دستگاه تنفسی شود. برای حفظ امنیت خود و دیگران ، باید از توصیه های ایمنی استفاده از اسید (اسید) مطلع باشید. از عینک و دستکش استفاده کنید. دست های شما بیشتر در معرض اسید قرار می گیرند. چشمان شما حتی بیشتر از پوست در برابر مواد خورنده آسیب پذیر هستند. دلیلی برای به خطر انداختن آن وجود ندارد. همیشه از دستکش و عینک استفاده کنید. برای هر اسید یک برگه اطلاعات ایمنی مواد تهیه کنید. برگه اطلاعات ایمنی مواد یک برگه مرجع است که حاوی اطلاعات مربوط به یک ماده شیمیایی خاص است. این شامل هشدارها (خورنده ، قابل انفجار ، قابل اشتعال و غیره) است.
همچنین روش های ایمنی مناسب برای استفاده از آن ماده شیمیایی خاص را پیشنهاد می کند. این مرجع نهایی برای استفاده ایمن از هر گونه ماده شیمیایی ، از جمله اسید سیتریک است. برای برخورد با مواد خورنده لباس مناسب بپوشید. اسیدها ذاتاً خورنده هستند. اگر قصد دارید با اسیدها کار کنید ، باید شلوار ، کفش و لباس های آستین بلند بپوشید. همچنین باید از پیش بند آزمایشگاهی برای جلوگیری از ورود اسید به لباس و خوردن آن استفاده کنید. غذا و نوشیدنی را از آزمایشگاه یا محل کار دور نگه دارید. غذا و نوشیدنی می تواند آزمایش شما را آلوده کند. همچنین ، اگر غذا یا نوشیدنی خود را به آزمایشگاه بیاورید ، خطر ابتلا به اسید دریافت می کنید. روش استاندارد در همه آزمایشگاهها کنار گذاشتن غذا و نوشیدنی است. اگر در معرض اسید سیتریک هستید ، باید آن را کاملاً از پوست بشویید. هرگز سعی نکنید اسید روی پوست خود را خنثی کنید. این می تواند آسیب های شدیدتری ایجاد کند. در صورت تماس اسید با چشم ، بلافاصله شستشو دهید. زیرا اسید در 15 ثانیه باعث سوختگی های جدی می شود. پلک های خود را باز نگه دارید و چشم های خود را به مدت 15 دقیقه بشویید. اسیدی که با پوست تماس پیدا می کند را بشویید. لباس های خود را درآورده و سپس به مدت پانزده دقیقه دوش بگیرید. اگر از اسید سیتریک استفاده می کنید ، باید آن را با آب و پایه های مصرفی مانند شیر بنوشید. سعی نکنید با پایه های قوی رقیق شوید.

اسید سیتریک و نکات ایمنی در دفع آن

اسیدهای غلیظ را قبل از خنثی سازی رقیق کنید. اسیدهای غلیظ به شدت با بازها واکنش نشان می دهند. به آرامی اسید سیتریک را به حجم زیادی از آب (تقریباً بیست برابر حجم اسید) اضافه کنید. اسیدهایی مانند اسید سیتریک را قبل از دفع خنثی کنید. برای خنثی کردن اسید از کربنات سدیم استفاده کنید. در مورد اسیدهای غیر آلی (مانند اسید کلریدریک و نیتریک اسید) ، خنثی سازی زمانی کامل می شود که محلول دیگر به دلیل افزودن کربنات سدیم بیشتر حباب نزند. برای اسیدهای آلی (مانند اسید سیتریک و اسید اولئیک) ، محلول باید با نوارهای pH بررسی شود تا خنثی سازی تأیید شود. پس از خنثی سازی ، می توانید با خیال راحت اسید را درون سینک ظرفشویی بریزید. بهترین راه تخلیه فاضلاب با 20 برابر بیشتر آب است.

گلوکز یک قند است. این یک ترکیب شیرین است که به خوبی در آب حل می شود. گلوکز به عنوان قند کاربردهای زیادی دارد. از نظر شیمیایی ، گلوکز یک مونوساکارید است. این واحد مونومر برای تشکیل مولکول های پلیمری است که به عنوان پلی ساکارید شناخته می شوند. تعدادی ترکیب پلی ساکارید وجود دارد که شامل واحدهای گلوکز است. بنابراین ، این یک مولکول فراوان در طبیعت است. گلوکز و دکستروز تقریباً یکسان هستند. اما این اصطلاحات هنگام در نظر گرفتن ساختار شیمیایی آنها متفاوت است. مولکولهای گلوکز را می توان در دو شکل گلوکز و الکل گلوکز یافت ، اما اصطلاح دکستروز تنها برای مولکولهای D- گلوکز استفاده می شود. تفاوت گلوکز و دکستروز در چیست؟ بنابراین ، تفاوت اصلی بین گلوکز و دکستروز این است که گلوکز شامل هر دو شکل D و L است در حالی که دکستروز فقط شامل D شکل گلوکز است.

گلوکز چیست؟

گلوکز یک قند ساده با فرمول شیمیایی C6H12O6 است. این یک مولکول مونوساکارید شناخته شده است که در تشکیل پلی ساکاریدهای مهم استفاده می شود. گلوکز یک ترکیب طعم شیرین است و به خوبی در آب حل می شود.هنگامی که ساختار شیمیایی گلوکز را در نظر می گیریم ، می توان آن را عمدتا در سه شکل به عنوان طرح ریزی فیشر ، طرح ریزی هاورث و ترکیب صندلی ارائه کرد. در میان این ساختارها ، ساختار صندلی به عنوان ساختار واقعی مولکول شناخته شده است. با این حال ، اجازه دهید ساده ترین ساختار ، یعنی پیش بینی فیشر ، یک مولکول گلوکز را برای درک اشکال مختلف گلوکز در نظر بگیریم. طرح فیشر ساختار مسطح دو بعدی مولکول را ارائه می دهد.

تصویر بالا دو شکل مختلف مولکول گلوکز را به عنوان طرح فیشر آنها نشان می دهد. اینها انانتیومر نامیده می شوند. این بدان معناست که آنها تصویر آینه یکدیگر هستند. در گلوکز D ، یک گروه –OH از مولکول در سمت چپ و همه گروه های دیگر –OH در سمت راست قرار دارند. اما برای L- گلوکز ، کاملاً برعکس است. در اینجا ، گروه یک-OH در سمت راست است که همه گروه های دیگر -OH در سمت چپ هستند.

گلوکز کاربردهای مختلفی دارد. در صنایع غذایی به عنوان عنصری برای غذاهای مزه دار استفاده می شود. این به این دلیل است که یک قند ساده است و بسیار فراوان است. ورزشکاران از گلوکز برای کسب انرژی استفاده می کنند. برخی کاربردهای پزشکی از گلوکز نیز وجود دارد. به عنوان مثال ، گلوکز برای درمان هیپوگلیسمی (قند خون پایین) استفاده می شود.

دکستروز چیست؟

دکستروز نام متداولی است که برای گلوکز D استفاده می شود. بنابراین ، فرمول شیمیایی دکستروز همانند گلوکز است. گلوکز به دو شکل D- گلوکز و L- گلوکز ایجاد می شود. دکستروز شکلی از گلوکز است که دارای یک گروه –OH در سمت چپ و سایر گروه های –OH در سمت راست مولکول در طرح فیشر است. دکستروز از نشاسته به دست می آید. دکستروز به صورت پودر یا مایع موجود است.

دکستروز به دلیل مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن زیاد ، یکی از رایج ترین مواد مورد استفاده در غذاهای بسته بندی شده است. محصولات پخته شده و بیابانها اغلب از دکستروز تشکیل شده اند. با این حال ، دکستروز حدود 20 درصد شیرین تر از ساکارز (قند معمولی/ شکر رومیزی) است. افزودن دکستروز به جای ساکارز باعث افزایش طول عمر محصول می شود.دکستروز قادر است قند خون را به سرعت افزایش دهد. (دکستروز دارای شاخص گلیسمی بالا است). بنابراین ، به افراد مبتلا به هیپوگلیسمی در سطح خطرناک توصیه می شود از دکستروز استفاده کنند تا سطح قند خون خود را در مدت زمان کوتاهی افزایش دهند.

شباهت های بین گلوکز و دکستروز

فرمول شیمیایی گلوکز و دکستروز یکسان است.
D- گلوکز و دکستروز یکسان هستند.
جرم مولی گلوکز و دکستروز یکسان است.

تفاوت بین گلوکز و دکستروز

تعریف

گلوکز: گلوکز یک قند ساده با فرمول شیمیایی C6H12O6 است.

دکستروز: دکستروز نام متداولی است که برای D- گلوکز استفاده می شود.

انواع مختلف

گلوکز: گلوکز را می توان در اشکال D- گلوکز و L- گلوکز یافت.

دکستروز: دکستروز را فقط می توان به شکل D- گلوکز یافت.

وقوع

گلوکز: گلوکز را می توان از اشکال مختلف کربوهیدرات ها به دست آورد.

دکستروز: دکستروز را می توان عمدتا از نشاسته تهیه کرد.

فراوانی

گلوکز: D- گلوکز در طبیعت فراوان است ، اما L- گلوکز کمتر فراوان است.

دکستروز: دکستروز در طبیعت فراوان است.

انانتیومرها

گلوکز: گلوکز به عنوان انانتیومر ایجاد می شود.

دکستروز: دکستروز به عنوان انانتیومر وجود ندارد.

نتیجه
هنگامی که گلوکز D در نظر گرفته می شود ، گلوکز و دکستروز یکسان هستند. به عبارت دیگر ، دکستروز نام متداولی است که برای D- گلوکز استفاده می شود. بنابراین ، اکثر خواص شیمیایی و فیزیکی گلوکز و دکستروز مشابه هستند. تفاوت گلوکز و دکستروز این است که گلوکز شامل هر دو شکل D و L است در حالی که دکستروز فقط شامل D شکل گلوکز است.

آیا بین اسید اسکوربیک و سنگ کلیه رابطه وجود دارد؟ برای دریافت پاسخ این سوال رابطه اسید آسکوربیک و سنگ کلیه با ما همراه باشید. سنگ کلیه رسوبات سختی است که از مواد معدنی و نمک های تشکیل شده در داخل کلیه ها تشکیل شده است. رژیم غذایی ، اضافه وزن ، برخی شرایط پزشکی و برخی مکمل ها و داروها از جمله عوامل ایجاد سنگ کلیه هستند. این می تواند هر قسمت از دستگاه ادراری مانند کلیه ها و مثانه را تحت تأثیر قرار دهد. اغلب ، سنگها در غلظت ادرار تشکیل می شوند و باعث می شوند مواد معدنی متبلور شده و به هم بچسبند. این یک بیماری شایع است و شیوع مادام العمر آن در کشورهایی مانند ایالات متحده حدود 10 درصد است. اسید اسکوربیک یا ویتامین C یک ماده مغذی ضروری است که به عنوان یک عامل در چندین مسیر آنزیمی عمل می کند. منابع اصلی غذایی آن شامل میوه ها و سبزیجات تازه است.

نیاز روزانه به اسید اسکوربیک در مردان 90 میلی گرم و در زنان 70 میلی گرم است. اسید اسکوربیک از نظر آنزیمی به شکل اگزالات در لوله های کلیوی در ادرار تجزیه نمی شود. این اگزالات با کلسیم ترکیب شده و اگزالات کلسیم را تشکیل می دهد. مردانی که بیش از 218 میلی گرم اسید اسکوربیک در روز مصرف می کنند ، 31٪ بیشتر از افرادی که کمتر از 105 میلی گرم در روز مصرف می کنند ، تشکیل سنگ دارند. به طور معمول ، 60 میلی گرم اسید اسکوربیک به شکل اگزالات از طریق ادرار دفع می شود. در یک مطالعه متابولیکی روی 24 نفر ، 2 گرم اسید اسکوربیک در روز باعث دفع اگزالات ادراری تقریباً 22 شد. سنگ های معمولی اگزالات کلسیم می توانند در ادرار اسیدی تشکیل شوند ، اما اگر فرد مقادیر کافی ویتامین B و منیزیم دریافت کند ،این نوع سنگ مزایا و مانع اسید اسکوربیک را ایجاد نمی کند.

نقش ویتامین C در پیشگیری و رفع سنگ کلیه

سنگ کلسیم فسفات فقط در مجاری ادراری وجود دارد. این سنگ بسیار رایج است و اسیدی نیست. اسید اسکوربیک ادرار را اسیدی می کند ، بنابراین سنگ های فسفات را حل کرده و از تشکیل آنها جلوگیری می کند. ادرار اسیدی همچنین سنگ های منیزیم آمونیوم فسفات را حل می کند که در غیر این صورت برای برداشتن آنها نیاز به جراحی است. اینها همان سنگهای استروویتی هستند که با عفونتهای مجاری ادراری مرتبط هستند. هر دو عفونت و سنگ را می توان با دوزهای بالای ویتامین C به راحتی درمان کرد.

آیا بین مکمل های اسید اسکوربیک و سنگ کلیه ارتباطی وجود دارد؟

تحقیقات در مورد خطر سنگ کلیه در مصرف کنندگان مکمل اسید اسکوربیک انجام شده است. در این مطالعه ، یک گروه مکمل ویتامین C دریافت کردند و گروه دیگر هیچ مکمل دریافت نکردند. در گروه سوم ، فقط مولتی ویتامین مصرف شد. نتایج بدست آمده مقایسه شد و مشخص شد مردانی که مکمل ویتامین C مصرف می کردند ، دو برابر بیشتر از مردانی که مکمل های غذایی مصرف نمی کردند یا مردانی که به طور مرتب مولتی ویتامین مصرف می کردند ، سنگ کلیه داشتند. محققان گفتند که دوز ویتامین C و ترکیب مواد مغذی بلعیده شده می توانند نقش مهمی در ایجاد سنگ کلیه ایفا کنند. با این حال ، یافته ها ثابت نمی کند که این ویتامین باعث تشکیل سنگ ها شده است. نتایج باید با مطالعات بیشتر تأیید شود. در حالی که ارتباط بین دوزهای بالای اسید اسکوربیک و سنگهای معمولی کلیه مشخص نیست ، برخی از محققان پیشنهاد می کنند که میزان توصیه شده ویتامین C برای بزرگسالان به 200 میلی گرم در روز افزایش یابد.

گاهی اوقات دوزهای بزرگ اسید اسکوربیک برای سلامتی یا درمان بیماری هایی مانند سرطان به بیماران داده می شود. نشان داده شده است که اسید اسکوربیک دارای اثرات ضد تکثیر و ضد تومور در کشت سلولی و مدلهای حیوانی است. اما فواید سرطان زایی انسان هنوز اثبات نشده است. با این حال ، این دوز بزرگ می تواند به طور کلی منجر به نفروپاتی اگزالات شود (مقدار آن مشخص نیست). شواهد نشان داده است که مقدار اسید اسکوربیک خورده یا تزریق شده یک عامل خطر برای بیماری سنگ اگزالات کلسیم است و این خطر با میزان دفع اگزالات در ادرار همراه است. شواهد همچنین نشان می دهد که شکل اکسیده شده اسید اسکوربیک ناپایدار است و به اگزالات تجزیه می شود. سنتز اگزالات درون زا حدود 30 تا 40 درصد است و منبع باقیمانده اسید اسکوربیک محسوب می شود که یک عامل خطر برای تشکیل سنگ است. با توجه به موارد فوق ، به این نتیجه رسیدیم که مصرف زیاد مکمل های اسید اسکوربیک می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود. اما مصرف اسید اسکوربیک طبیعی به اندازه مکمل های آن برای بدن ضروری و مفید است.

اسید سیتریک اسیدی است طبیعی که در تمام مرکبات وجود دارد و به صورت مصنوعی از کپک و ذرت تولید می شود تا به عنوان افزودنی غذایی استفاده شود. همچنین در موارد مختلف دیگری از جمله مواد آرایشی و لوسیون به عنوان نگهدارنده استفاده می شود. آلرژی به آن می تواند به قدری خفیف باشد که فقط باعث واکنش پوستی خفیف شود یا آنقدر شدید باشد که عوارض بالقوه تهدید کننده زندگی ایجاد کند. یک آزمایش خون ساده معمولاً تمام مواردی است که برای تعیین وجود آلرژی به اسید سیتریک ضروری است. حساسیت به اسید سیتریک بسیار نادر است و در واقع آلرژی به معنای دقیق آن نیست. اسید سیتریک یک مولکول ساده است و بدن آنتی بادی تولید نمی کند که بتواند واکنش آلرژیک ایجاد کند یا در یک آزمایش سنتی آلرژی پوست ظاهر شود.

علائم آلرژی غذایی
اگر علائم زیر را داشته باشید ممکن است واکنش آلرژی غذایی داشته باشید:

زخم دهان یا بثورات پوستی
علائم دستگاه گوارش ، مانند درد شکم ، نفخ یا اسهال
تورم دهان یا گلو
سردرد
سایر علائم آلرژی غذایی

اگر به دنبال مصرف مواد غذایی با اسید سیتریک به طور مرتب علائم شدید ، اما هنوز قابل توجهی را تجربه می کنید ، باید در مورد آزمایش با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید دقیقاً چه چیزی واکنش شما را تحریک می کند.واکنش های آلرژیک جدی شامل تورم مجاری تنفسی و مشکل تنفس است. اگر چنین علائمی را دارید ، به دنبال درمان فوری پزشکی باشید.

طبیعی در مقابل مصنوعی

اسید سیتریک به شکل طبیعی آن از میوه ها استخراج می شود. افرادی که به اسید سیتریک مشتق از میوه واکنش نشان می دهند در واقع به میوه حساسیت دارند و نه به خود اسید سیتریک. اسیدسیتریک همچنین می تواند به صورت تجاری سنتز شود .اگر به میوه یا موادی که از فرآیند مصنوعی باقی مانده اند حساس هستید ، ممکن است این موارد واکنش شما را تحریک کنند. اجتناب از اسید سیتریک ممکن است از واکنش جلوگیری کند.مشکلی که در تلاش برای جلوگیری از اسید سیتریک وجود دارد این است که یک ماده تشکیل دهنده ، ماده افزودنی غذایی و نگهدارنده است. بنابراین ، اجتناب از آن می تواند یک چالش باشد.

منابع اسید سیتریک

بیش از 100 سال است که اسید سیتریک حاصل از منابع طبیعی به عنوان افزودنی غذایی استفاده می شود. این ماده اغلب برای تهیه طعم دهنده ترش یا ترش استفاده می شود ، به عنوان ماده نگهدارنده عمل می کند یا به عنوان یک امولسیون کننده عمل می کند.همچنین در غذاهای کنسرو شده و شیشه ای برای جلوگیری از بوتولیسم معمول است. اسید سیتریک در غذاها یافت می شود از جمله:

بستنی
کارامل
جوش شیرین
کالاهای پخته شده
شیرینی های فرآوری شده
میوه ها و سبزیجات از قبل بسته بندی شده را از قبل برش دهید
این ماده به عنوان ماده نگهدارنده در این غذاها عمل می کند و ماندگاری بیشتری را نیز به همراه دارد.مرکبات مانند پرتقال ، لیمو و لیموترش در برخی از افراد می توانند باعث سندرم آلرژی دهانی یا واکنش های پوستی شوند.اسید موجود در مرکبات همچنین می تواند علائم ریفلاکس اسید را تشدید کرده و باعث ایجاد سوزش معده در برخی از افراد شود.

بسیاری از افراد برای اطمینان از دریافت کافی ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز روزانه ، یک مولتی ویتامین مصرف می کنند. اگرچه توصیه می شود مقدار زیادی از مواد مغذی روزانه از غذا دریافت کنید ، اما مکمل ها در صورت کمبود وعده های غذایی مقوی می توانند شل شدن بدن را تأمین کنند. اینها پنج مورد از بهترین ویتامین ها هستند که به طور منظم برای ارتقاسلامت مفاصل مصرف می شوند. سلامت مفصل هایتان را با مصرف این ویتامین ها تضمین کنید :

اسید چرب امگا 3 موجود در قرص های روغن ماهی اغلب با قلب سالم و پوستی درخشان همراه است. با این حال ، همچنین در حمایت از مفاصل نقش دارد. اسیدهای چرب به جلوگیری از آسیب آنزیم های خاص به مفاصل کمک می کنند و شناخته شده است که به کاهش التهاب کمک می کند. همچنین دریافت اسیدهای چرب امگا 3 از ماهی ، آووکادو ، آجیل و دانه ها نیز امکان پذیر است

2. کلسیم

کلسیم یک ماده مغذی آشنا است که به سلامت استخوان و مفصل نزدیک است.این ماده مغذی است که به تشکیل استخوان ها و دندان ها کمک می کند و آنها را محکم نگه می دارد.قرص کلسیم می تواند در کاهش التهاب و درد مفاصل ، به ویژه در مفاصل زانو سبزیجات برگ تیره ، شیر ، ماست و کلم بروکلی نمونه هایی از غذاهای پر کلسیم است.به عنوان یک قاعده کلی ، زنان بیشتر از مردان به مکمل کلسیم نیاز دارند.

3. ویتامین D

مطالعات نشان داده است كه افراد با مقادیر كم ویتامین D معمولاً بیشتر از درد مفاصل رنج می برند. ویتامین D همچنین به بدن در جذب کلسیم کمک می کند.با مصرف این ویتامین ، می توان به تقویت استخوان ها و مفاصل کمک کرد. یافتن ویتامین های حاوی کلسیم و ویتامین D ممکن است. ویتامین D را می توان از طریق شیر غنی شده و نور خورشید خالص نیز بدست آورد.

4. گلوکوزامین

گلوکزآمین ماده مغذی کم شناخته شده ای است که ممکن است برای مبتلایان به درد مفاصل نیز مفید باشد. گلوکزآمین همچنین ممکن است به التهابی که همراه با درد مفصل است کمک کند. پس از شروع مصرف مکمل هایی مانند این ، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا بهبود در شرایط مفصلی مشاهده شود.

5. کندرویتین

از کندرویتین به طور معمول در کنار گلوکوزامین برای جلوگیری از درد مفاصل و بازسازی غضروف استفاده می شود.این دو ماده مغذی اغلب در همان مکمل ها یافت می شوند. کندرویتین گاهی به افراد مبتلا به آرتروز توصیه می شود زیرا نشان داده است که به کندی پیشرفت بیماری کمک می کند.

سایر استراتژی های پیشگیری
مانند ورزش ، استراحت کافی ، و ارگونومی مناسب ،مصرف ویتامین یک اقدام پیشگیرانه برای کمک به بدن در مقابله با درد مفاصل قبل از شروع آن است. استراتژی های پیشگیری می تواند کمک زیادی به تحرک ، انعطاف پذیری و بدون درد مفاصل کند.

با این حال ، مبتلایان به درد مفاصل باید همیشه مکمل های جدید را با پزشک در میان بگذارند تا اطمینان حاصل شود که ضروری هستند و با سایر داروهای مصرفی تداخل منفی ندارند. خوشبختانه ، هنگامی که رژیم های غذایی سالم و گزینه های زندگی با کرم های تسکین دهنده درد مفصل سریع مفصل مانند JointFlex همراه باشد ، افراد مبتلا به آرتروز می توانند از فعالیت هایی که دوست دارند لذت ببرند.

خطرات مکمل

وقتی مکمل ها را طبق دستور و تحت نظر پزشک مصرف می کنید ، به طور کلی بی خطر هستند. با این وجود مکمل ها برچسب طبیعی دارند ، اما گاهی اوقات می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند یا با داروهایی که مصرف می کنید تعامل داشته باشند. به عنوان مثال ، مکمل های روغن ماهی با دوز بالا می توانند خون را رقیق کنند و ممکن است با داروهای ضد انعقادی مانند وارفارین (کومدین) تداخل داشته باشند.

بعضی اوقات می توانید زیاده روی کنید و بیش از حد مصرف کنید ، مخصوصاً وقتی صحبت از ویتامین ها می شود. برخی از ویتامین ها مانند B و C محلول در آب هستند. این بدان معناست که اگر مقدار زیادی از آنها را مصرف کنید ، بدن اضافی آن خارج می شود. با این وجود ویتامین های محلول در چربی مانند A ، D ، E و K می توانند در بدن شما جمع شوند تا جایی که مضر شوند ، بنابراین در مورد مقادیر مطمئن با پزشک خود مشورت کنید. سرانجام ، مکمل ها همان روند تأیید دقیق از سوی سازمان غذا و دارو (FDA) را به عنوان داروها طی نمی کنند. FDA برای اطمینان از م itثر بودن و بی خطر بودن دارو ، باید هر دارویی را بررسی و تأیید کند. با مکمل ها ، مواد ذکر شده در برچسب ممکن است همان مواد موجود در بطری نباشند.