اسید سیتریک یکی از رایج ترین مواد نگهدارنده مواد غذایی وهمچنین اسید سیتریک در چاشنی ها و طعم دهنده ها است. این ماده را می توان به طور طبیعی در مرکبات یافت اما تولید می شود. نام آن از آنجا گرفته شده است که یک اسید آلی است که در بسیاری از میوه ها و سبزیجات ، به ویژه مرکبات وجود دارد. اسید سیتریک یک پودر غلیظ است که به دلیل عطر و طعم ترش ، کیفیت نگهدارنده و توانایی عملکرد به عنوان یک بافر pH ارزش زیادی دارد. به همین دلایل ، اسید سیتریک در لیست مواد تشکیل دهنده بسیاری از غذاهای شربت خانه آشپزخانه شما ، از جمله مواد نگهدارنده ، آب نبات و تنقلات ترد موجود است. همچنین به دلیل طعم و مزه و شکل و ظاهری مشابه نمک به "نمک ترش" معروف است.

اسید سیتریک چیست؟

در سال 1917 ، جیمز کوری ، شیمی دان مواد غذایی آمریکایی کشف کرد که قارچ Aspergillus niger می تواند اسید سیتریک را به عنوان محصول جانبی متابولیسم ساکارز یا گلوکز تولید کند ، که کارآیی و هزینه کمتری نسبت به استخراج از مرکبات دارد. اگرچه اسید سیتریک در بسیاری از مرکبات مانند لیمو با غلظت بالا یافت می شود ، استخراج اسید از میوه برای مصارف صنعتی مقرون به صرفه نیست. به علاوه ، تقاضای اسید سیتریک بسیار بیشتر از عرضه مرکبات موجود است. بنابراین ، هنگامی که تولید اسید سیتریک به ظاهر بی پایان امکان پذیر شد ، شرکت هایی مانند Pfizer و Citrique Belge تولید آن را در مقیاس صنعتی آغاز کردند.

اسید سیتریک هم به عنوان تقویت کننده و نگهدارنده عطر و طعم طبیعی در انواع غذاها مانند مربا و ژله و کنسرو میوه ها و سبزیجات استفاده می شود. این ماده همچنین در بستنی ، نوشیدنی های میوه ای ، آب نبات و نوشیدنی های گازدار استفاده می شود. این به تنظیم اسیدیته کمک می کند ، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و به حفظ رنگ کمک می کند.
ایمنی
سازمان غذا و داروی ایالات متحده اسید سیتریک را برای استفاده به عنوان افزودنی غذایی بی خطر می داند. به نظر می رسد که تمام اسید سیتریک مصرفی شما به طور کامل در بدن متابولیزه شده است - هیچ تجمع سمی وجود ندارد و ذخیره نمی شود.اما برخی گزارشات حکایتی در مورد افرادی که به غذاهای حاوی اسید سیتریک حساس هستند وجود دارد. تشخیص اینکه فردی حساسیت واقعی اسید سیتریک دارد یا نه دشوار است زیرا این ماده غذایی در غذاهای مختلف یافت می شود یا به آن اضافه می شود.